رای دهی: 5 / 5

لطفاً امتیاز بدهید رای 1 رای 2 رای 3 رای 4 رای 5  

کارل گوستاو ژاکوب ژاکوبی

Carl Gustav Jacob Jacobi

تولد: دهم دسامبر سال 1804 در شهر پتسدام (Potsdam) در استان پروشیا (Prussia) ( آلمان کنونی)

وفات: هجدهم فوریه 1851 در شهر برلین (Berlin)، آلمان (Germany)

گالری تصاویر ژاکوبی در انتهای مطلب قرار داده شده است.

کارل ژاکوبی در خانواده‌ای یهودی به دنیا آمد، اما در زمان تولد نام فرانسوی ژاک سایمون را برایش انتخاب کردند. پدر کارل، سایمون ژاکوبی ، بانکدار بود و خانواده‌اش مرفه بودند. کارل دومین پسر خانواده‌اش بود. برادر یزرگترش موریتز (Moritz) ژاکوبی یعدها فیزیکدانی معروف شد. کارل یک خواهر کوچکتر به نام ترس (Therese) و یک برادر کوچکتر از خود به نام ادوارد (Eduard) نیز داشت. ادوارد به دنبال شغل آکادمیک نبود و حرفه‌ی پدر را ادامه داد.

تحصیلات ابتدایی کارل را دایی‌اش به او آموزش داد و قبل از تولد دوازده سالگی‌اش وارد دبیرستان شهر پتسدام شد. دایی کارل او را به خوبی آموزش داده بود و کارل استعداد قابل توجهی داشت. در نتیجه در سال 1817 زمانی که هنوز اولین سال تحصیلش در دبیرستان بود، در کلاس سال آخری ها پذیرفته شد. این بدان معناست که تا پایان سال تحصیلی 17-1816 و در سن دوازده سالگی کارل از معیارهای لازم برای ورود به دانشگاه برخوردار بود. اما دانشگاه برلین دانش آموزان زیر شانزده سال را پذیرش نمی کرد. بنابراین او مجبور شد تا بهار 1821 در همان کلاس در دبیرستانش باقی بماند.

البته ژاکوبی با وجود تحصیل در یک کلاس ثابت در دبیرستان، به مطالعات دانشگاهی خود نیز ادامه می داد. او برترین جوایز را برای دروس لاتین، یونانی و تاریخ دریافت کرد اما مطالعات ریاضیاتش بود که بیشترین جوایز را برایش داشت. تا پیش از ترک دبیرستان ژاکوبی متون ریاضیات پیشرفته ای مانند مقدمه ای بر آنالیز بی کران اثر اویلر (Euler) را مطالعه کرد و در همین حین تحقیقات خود را برای حل معادلات ریشه پنجم به وسیله رادیکال انجام می داد. در سال 1821 ژاکوبی وارد دانشگاه برلین شد در حالی که هنوز مطمئن نبود که در کدام رشته ادامه تحصیل بدهد. او به مدت دو سال در دوره های فلسفه، ادبیات باستانی و کلاسیک و ریاضیات حضور داشت و بعد از آن متوجه شد که باید تصمیم قطعی برای انتخاب رشته اش را از بین این موضوعات بگیرد. او ریاضیات را انتخاب کرد اما نمی توانست در سطوح بالای این رشته حضور یابد زیرا در آن زمان استاندارد تحصیلات دانشگاهی ریاضیات در آلمان خیلی ضعیف بود. همانند دبیرستان ژاکوبی مجبور شد خودش به شخصه آثار لاگرانژ و سایر ریاضیدانان برجسته را مطالعه کند. در پایان سال تحصیلی سال 24-1823 ژاکوبی آزمون های مورد نیاز برای تدریس ریاضیات و زبان های یونانی و لاتین در مدارس راهنمایی را گذراند. البته ممکن است انتظار داشته باشید که او مشکل جایگاه موقعیت تدریس داشته باشد زیرا همانطور که در ابتدای این مقاله اشاره کردیم او یک یهودی بود. ظاهرا استعداد و درخشش او کافی بود تا بتواند این موانع را جبران کند. در سال 1825 به او یک پست تدریس در دبیرستان یواکمیستالش (Joachimsthalsche) که یکی از مدارس پیشرو در برلین بود پیشنهاد داده شد. قبل از این پست تدریسش، موضوع رساله دکترایش که به دانشگاه برلین ارایه کرده بود پذیرفته شده بود و ژاکوبی مجبور بود سریعا کار پایان نامه خود را تمام کند.

در سال 1825 ژاکوبی مقاله ای در مورد توابع متناوب به آکادمی علوم برلین ارائه کرد. با این حال داوران اعلام کردند که نتایج مقاله ارزش چاپ ندارد و در واقع این مقاله توسط آکادمی برلین منتشر نشد. اما در نهایت این مقاله چاپ و منتشر شد و در سال 1961 با تفسیری بر آن دوباره انتشار یافت. بییرمن (Biermann) که یک نویسنده بود، در مورد نظرات داوران اصلی اظهار نظر کرده و شدیدا از آنها انتقاد کرد. اگر چه این بهترین شروع برای ژاکوبی جوان نبود اما این رخداد او را تسلیم نکرد و رکورد انتشار مقالاتش در طی سال های بعد هم از لحاظ تعداد آثار و هم کیفیت شان بسیار چشمگیر یود. حدود سال 1825 ژاکوبی از دین یهود به مسیحیت روی آورد و با این کار امکان تدریس در دانشگاه برای او فراهم شد. او تا پایان سال تحصیلی 26-1825 در دانشگاه برلین تدریس کرد. با این حال دورنما در برلین خوب نبود، ژاکوبی پس از مشاوره با همکارانش تصمیم گرفت به دانشگاه کونیگزبرگ (Königsberg) یرود و در ماه می 1826 وارد این دانشگاه شد. ژاکوبی در آنجا به فرانتس نیومان (Franz Neumann) که او هم مدرک دکترای خود را از برلین در سال 1825 دریافت کرده بود و بسل (Bessel) که استاد نجوم در این دانشگاه بود پیوست. قبل از ورود به کونیگزبرگ، ژاکوبی پژوهش های عمده ای در نظریه اعداد انجام داده بود. او اکنون به گاوس (Gauss) نوشت که یه او از نتایجی که در مورد باقیمانده های درجه سه که با الهام از نتایج گاوس بر روی باقیمانده های درجه دوم و چهارم گرفته شده بود بگوید. گاوس تحت تأثیر قرار گرفت و در نتیجه او به بسل برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد ژاکوبی جوان نامه ای نوشت. اما ژاکوبی نیز ایده های چشمگیری در مورد توابع بیضوی داشت (همانطور که آبل (Abel)  مستقلا و تقریبا همزمان چنین ایده هایی داشت). در پنجم اوت 1827 ژاکوبی به لژاندر (Legendre) که متخصص برجسته‌ی این موضوع بود نامه ای نوشت و با ارسال این نامه، تعداد بیست و دو نامه دیگر بین ژاکوبی و لژاندر مبادله شد.

برای مشاهده ادامه مطلب لطفا به سایت وارد شده و یا ثبت نام نمایید