یوهان برنولی - صفحه پنجم معرفی یوهان برنولی
رای دهی: 5 / 5
در سال 1705 خانواده ي برنولي در گرونينگن نامه اي دريافت کردند که عنوان مي کرد که پدرخانم يوهان دلتنگ و غصه دار دختر و نوه هايش است و مدت زيادي هم زنده نخواهد ماند. آن ها تصميم گرفتند که به همراه نيکولاس برنولي، برادر زاده اش که همراه عمويش در گرونينگن به تحصيل رياضي مشغول بود، به باسل برگردند. آن ها گرونينگن را دو روز پس از مرگ ژاکوب ترک کردند، البته آن ها از اين که او به خاطر سل از دنيا رفته بود، آگاهي نداشتند و در طول سفر از مرگ او مطلع شدند. از اين رو يوهان قصد نداشت به باسل برگردد مگر اين که رياستي در رياضي را به عهده داشته باشد ، به جاي اين که برگردد تا يک مقام يوناني را به دست گيرد. البته مرگ برادرش منجر به تغيير برنامه او شد.
با اين وجود يوهان قبل از رسيدن به باسل، وسوسه شد که پستي را که در دانشگاه اوتريچ (Utrecht) به او پيشنهاد شد، بپذيرد. رئيس دانشگاه اوتريچ چنان نسبت به يوهان مهربان بود که مي خواست برنولي پس از پيوستن به آن ها در فرانکفورت (Frankfurt) به آن جا برود. او سعي داشت يوهان را به رفتن به اوتريچ متقاعد کند ولي يوهان تصميم بازگشت به باسل را داشت.
يوهان در راه بازگشت به باسل سخت تلاش مي کرد که مطمئن شود که به مقام برادرش نائل شده و به زودي به جاي برادرش به رياست رياضيات منصوب مي شود. يادآوري اين نکته ارزشمند است که پدرخانم يوهان با شادماني فراوان از برگشت دختر و نوه هايش به باسل، سه سال ديگر زنده ماند. پيشنهادهاي ديگري هم براي يوهان وجود داشت که آن ها را رد کرد، مثل ليدن (Leiden)، پيشنهاد دوم از طرف اوتريچ و همچنين پيشنهاد سخاوتمندانه براي بازگشت به گرونينگن در سال 1717 .
در سال 1713 يوهان درگير اختلاف نظر هاي نيوتن (Newton)–لايبنيتز شد. او به شدت از لايبنيتز حمايت مي کرد و با نشان دادن قدرت حساب ديفرانسيل در حل بعضي مسائل که نيوتن با روش هايش قادر به حل آن ها نبود، به بحث هاي او ارزش مي نهاد. اگرچه برنولي اساساً احساس درستي در طرفداري از روش هاي برتر حساب ديفرانسيل لايبنيتز داشت، اما در مورد نظريه ي vortex دکارت ، داقعاً در اشتباه بود چرا که او از اين نظريه بيش از نظريه ي جاذبه ي نيوتن حمايت مي کرد. در حقيقت اين حمايت او، پذيرش فيزيک نيوتن در قاره ي اروپا را به تأخير انداخت.
برنولي همچنين با بررسي انرژي جنبشي، آثار مهمي در زمينه ي مکانيک ارائه کرد و تعجبي ندارد که اين موضوع ديگري بود که رياضي دان ها سال ها در مورد آن به بحث و جدل مي پرداختند. اثر هيدروليک (Hydraulica) او نشانه ي ديگري از ماهيت حسود او بود. تاريخ اين اثر به سال 1732 بر مي گردد ولي اين تاريخ نادرست است و در حقيقت تلاشي از جانب يوهان بود تا نسبت به فرزند خود، دنيل، برتري کسب کند. دنيل برنولي مهمترين اثرش هيدروديناميک (Hydrodynamica ) را در سال 1734 تکميل و در سال 1738 به چاپ رساند. در حدود همان زماني که يوهان هيدروليک را منتشر کرد. اين تنها رويداد در اين مورد نبود و همان طور که قبلاً با برادرش رقابت مي کرد ، اکنون با پسر خودش رقابت مي کرد.
چنانچه يک بررسي تاريخي نشان مي دهد ، ادعاهاي يوهان در مورد اين که نويسنده ي کتاب ديفرانسيل هوپيتال بوده است و همچنين ادعاي او که هيدروليک را قبل از نوشتن کتاب ِ هيدروديناميک ِ پسرش انجام داده، اشتباه است.
يوهان برنولي شهرت زيادي در زمان حياتش به دست آورد. او به عنوان همکار در آکادمي پاريس (Paris)، برلين (Berlin)، لندن (London)، ايالت پترزبرگ (St Petersburg) و بلوگنا (Bologna) انتخاب شده بود. او به عنوان «ارشميدس زمان خود » شناخته مي شود ، در اصل اين شرحي است که بر سنگ قبر او نوشته شده است.
